Zgodnie z art. 183(4) § 1 i 2 Kodeksu postępowania cywilnego (dalej: k.p.c.), postępowanie mediacyjne nie jest jawne, a mediator, strony i inne osoby biorące w nim udział są obowiązane zachować w tajemnicy fakty, o których dowiedziały się w związku z prowadzeniem mediacji.
Wobec powyższego, jasno podkreślić należy, iż jedną z kluczowych zasad mediacji jest jej poufność, a to oznacza, że rozmowy z mediatorem są objęte ścisłą tajemnicą! W myśl § 3 w/w przepisu bezskuteczne jest również powoływanie się w toku postępowania przed sądem lub sądem polubownym na propozycje ugodowe, propozycje wzajemnych ustępstw lub inne oświadczenia składane w postępowaniu mediacyjnym, a zatem pamiętać należy, że jeżeli stronom nie uda się dojść do porozumienia, to ani one ani ich pełnomocnicy nie mają prawa powoływać się na proponowane ustalenia przedstawione w toku mediacji czy inne informacje uzyskane w czasie jej trwania.
Mediator po zakończonym postępowaniu sporządza protokół, w którym informuje sąd, iż do ugody nie doszło. Mediator nie wskazuje sądowi przyczyn z powodu, których do ugody nie doszło, ani też nie informuje sądu jakie stanowiska w trakcie postępowania mediacyjnego strony przedstawiały (jak to zostało powyżej wskazane mediator również jest zobowiązany do zachowania w tajemnicy uzyskanych informacji!).
Pamiętać również należy, iż mediator nie może być świadkiem w sprawie ani w żaden inny sposób nie może on ujawniać treści negocjacji stron, chyba że strony zwolnią go z tego obowiązku (niezbędna jest wówczas zgoda obu stron!). Dopiero w chwili, w której strony zwolnią mediatora z obowiązku zachowania poufności może on w postępowaniu sądowym wystąpić w charakterze świadka i udzielić sądowi informacji, o których dowiedział się od stron w czasie mediacji. Mediator ma również prawo do zapoznania się z aktami sprawy, chyba że strona w terminie tygodnia od dnia ogłoszenia lub doręczenia postanowienia kierującego strony do mediacji nie wyrazi na to zgody.
Podstawa prawna:
art. 183(4) ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (tj. Dz. U. Nr 43, poz. 296).
