Zgodnie z art. 113 § 1 kro niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów.

Powyższy przepis został wprowadzony do kodeksu nowelą z dnia 06 listopada 2008 r., która uwzględnia m.in. standardy ustanowione w Konwencji o Prawach Dziecka z 20 listopada 1989 r., a także standardy wynikające z zasady 6 rekomendacji nr R (84) w sprawie władzy rodzicielskiej z 28 lutego 1984 r. przyjętej przez Komitet Ministrów Rady Europy, która zapewnia rodzicowi niewychowującemu dziecka prawo do utrzymywania z nim kontaktów osobistych, z wyjątkiem sytuacji, w których kontakty te poważnie szkodzą interesowi dziecka.

Z powyższego wynika, że utrzymywanie kontaktów rodzica z dzieckiem jest nie tylko prawem, ale i obowiązkiem zarówno rodziców, jak i dziecka!

A zatem, jeśli związek pomiędzy rodzicami dziecka został zerwany i dziecko przebywa stale u jednego z rodziców to w pierwszej kolejności rodzice powinni określić wspólnie sposób utrzymywania kontaktów, kierując się przy tym dobrem dziecka i uwzględniając jego rozsądne życzenia.

Utrzymywanie kontaktów z dzieckiem obejmuje w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. Katalog form styczności rodziców z dzieckiem nie jest katalogiem zamkniętym, a zatem może on być uzupełniony przez sąd opiekuńczy adekwatnie do sytuacji dziecka i jego rodziców.

Praktyka niestety pokazuje, że kwestie kontaktów z dzieckiem wywołują pomiędzy rodzicami napięcia i pewne nieprzyjemności. A zatem w sytuacji, gdy rodzice nie potrafią znaleźć porozumienia, sprawę rozstrzyga sąd opiekuńczy.

Sądem właściwym do rozpoznania przedmiotowej sprawy jest Sąd Rejonowy właściwy dla miejsca zamieszkania dziecka (wyjątek: jeśli toczy się sprawa o rozwód, separację lub o unieważnienie małżeństwa sąd z urzędu rozstrzyga o kontaktach z dzieckiem).

We wniosku należy szczegółowo określić sposób w jaki kontakty z dzieckiem miałyby się odbywać (tj. wskazujemy konkretne dni i godziny), a także uzasadnić zasadność naszego żądania. Do wniosku należy załączyć dowód uiszczenia opłaty w kwocie 40,00 zł, odpis skrócony aktu urodzenia dziecka, a także dowody na jakie się powołujemy.

Po złożeniu wniosku sąd zbada i rozpatrzy nasz wniosek. Chciałabym w tym miejscu zwrócić uwagę, iż bardzo często sąd rozpoznając wniosek o ustalenie kontaktów zasięga opinii Opiniodawczego Zespołu Sądowych Specjalistów, który na zlecenie sądu i na podstawie przeprowadzonych badań psychologicznych i pedagogicznych opiniuje zasadność kontaktów.

Reasumując wskazać należy, iż więź łącząca rodziców z dzieckiem jest więzią szczególną i wyjątkową, której istnienie jest niezwykle potrzebne dla prawidłowego rozwoju dziecka, dlatego też warto urazy schować do kieszeni i spróbować znaleźć wspólne porozumienie kierując się dobrem dziecka, a w razie zaostrzonego konfliktu, aby uniknąć zerwania więzi rodzicielskiej ustawodawca uregulował możliwość ustalenia kontaktów na drodze sądowej.