Dla wielu uprawnionych do świadczeń alimentacyjnych te stanowią jedyne lub główne źródło utrzymania. Gwarancja skuteczności egzekucji takich świadczeń jest niezmiernie istotna dla zapewnienia najbardziej potrzebującym godnego bytowania. Z drugiej strony, egzekucja sądowa prowadzona przez Komornika sądowego jest dla dłużnika (zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych) sporym obciążeniem z uwagi na dokonywane w jej toku zajęcia. W przypadku dłużnika dokonującego dobrowolnych wpłat możliwe jest zawieszenie takiego postępowania.

     Stosownie do art. 1083 § 4 k.p.c., dłużnik może wystąpić z wnioskiem o zawieszenie postępowania egzekucyjnego w odniesieniu do świadczeń alimentacyjnych, o ile spełni konkretne warunki. Po pierwsze, musi uregulować wszystkie już wymagalne należności związane z egzekwowanym świadczeniem alimentacyjnym. Następnie, zgodnie z wymogiem ustawowym, zobowiązany jest złożyć na rachunek depozytowy Ministra Finansów kwotę równą sumie należnych świadczeń alimentacyjnych za kolejne sześć miesięcy. Złożenie środków do depozytu w powyższym trybie nie wymaga zgody sądu na przyjęcie świadczenia do depozytu. Rachunkiem do wpłaty będzie rachunek sum depozytowych właściwego sądu rejonowego. Finalnie, konieczne jest udzielenie pełnomocnictwa Komornikowi do dysponowania tak wpłaconą sumą, aby ten mógł pobrać ww. środki w razie zaprzestania uiszczania bieżących świadczeń alimentacyjnych. Pełnomocnictwo (upoważnienie) powinno zostać sporządzone w formie pisemnej. Najwygodniej przedłożyć je wraz z wnioskiem o zawieszenie postępowania egzekucyjnego oraz potwierdzeniem dokonania wpłaty na rachunek depozytowy.  
      
     Niemniej jednak, nawet w przypadku zawieszenia postępowania egzekucyjnego, Komornik zachowuje prawo do podejmowania dalszych kroków mających na celu egzekucję należności w przyszłości. To oznacza, że mimo zawieszenia, może on wciąż podejmować działania, takie jak zajęcie majątku dłużnika, w celu egzekucji świadczeń. Sąd może jednak, na wniosek dłużnika i po wysłuchaniu zainteresowanych stron, podjąć decyzję o uchyleniu dokonanych zajęć.