Kto ma prawo do ustalenia kontaktów z dzieckiem? Nie masz na pewno wątpliwości, że rodzice. **Co więcej rodzice mają nie tylko prawo, ale i obowiązek utrzymywania kontaktów z dzieckiem – i to niezależnie od władzy rodzicielskiej!**

Prawo do kontaktów z dzieckiem mają również jego rodzeństwo, dziadkowie, powinowaci w linii prostej (np. macocha, ojczym) oraz inne osoby, które sprawowały przez dłuższy czas pieczę nad dzieckiem.

Takimi osobami są przeważnie krewni, którzy zastępowali dziecku rodziców podczas ich długotrwałej nieobecności, chrzestni, najbliższe wujostwo, ale bywa, że także sąsiedzi.

Drobna uwaga w zakresie terminu – co to znaczy sprawowanie opieki przez dłuższy czas?

Uważam, że jest to pojęcie względne i – każdorazowo należy rozpatrywać sprawę indywidualnie, mając na uwadze wiek dziecka, jego stosunek do czasu, przez który pozostawało pod opieką tych osób. Z reguły jest to kilka miesięcy.

Ważne, że osoby inne niż rodzice nie mają takich samych praw jak oni – co więcej kontakty tych osób powinny być ustalone tak, by uwzględniać kontakty rodziców z ich dzieckiem i korzyści z owych płynące (a więc przede wszystkim potrzeb w zakresie budowania relacji rodzic-dziecko).

A jak mają wyglądać te kontakty z dzieckiem?

Co tak naprawdę przed sądem ustalimy?
Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się. A także utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.

Ustalane są więc po prostu formy i zakres takowych kontaktów 

Właściwość sądu

Sądem wyłącznie właściwym do rozpoznania sprawy o ustalenie częstotliwości kontaktów rodziców z dzieckiem jest sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania lub pobytu dziecka.