Kwestię wykorzystana wizerunku reguluje art. 81 par. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „p.a.”). Zasadniczo nie wolno rozpowszechniać wizerunku żadnej osoby bez jej wyraxnej i uprzedniej zgody. Ustawodawca wprowadza generalnie trzy wyjątki kiedy zgoda osoby na wykorzystanie jej wizerunku nie jest konieczna: 1) gdy wizerunek dotyczy osoby powszechnie znanej i został wykonany w związku z pełnieniem przez tą osobę funkcji publicznej; 2) gdy wizerunek stanowi jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza; 3) gdy osoba, której wizerunek został rozpowszechniony otrzymała zapłatę za pozowanie.
Jeżeli w pana/pani przypadku nie zachodzą okoliczności wyłączające konieczność uzyskania zgody, prysługują pani roszczenia w stosnuku do przedsiębiorcy, który opublikował pana/pani wizerunek bez zgody. Stosując odpowiednio art. 78 ust.1 stwierdzić nalezy, że od osoby naruszajacej wizerunek może pan/pani skutecznie żądać:
- zaprzestania dalszego rozpowszechniania wizerunku, usunięcia ze strony internetowej zdjęć z pana/pani podobizną (zaprzestanie dalszych naruszeń);
- opublikowania „przeprosin”, to jest aby naruszający złożył publiczne oświadczenie o odpowiedniej treści i formie (żądanie usunięcia skutków naruszenia);
- jeżeli naruszenie było zawinione! można żądać zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;
- jeżeli naruszenie było zawinione! można żądać zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany przez żądającego cel społeczny.
Żądania powyższe można kerować kumulatywnie, co oznacza, że zadanie jednego nie wyklucza żądania także któregokolwiek z pozostałych uprawnień. Dodać nalezy że ciężar udowodnienia istnienia okoliczności wyłączających konieczność uzyskania zogdy spoczywa na podmiocie publikującym wizerunek. Zgodnie bowiem z art. 83 p.a.: „Do roszczeń w przypadku rozpowszechniania wizerunku osoby na nim przedstawionej oraz rozpowszechniania korespondencji bez wymaganego zezwolenia osoby, do której została skierowana, stosuje się odpowiednio przepis art. 78 ust. 1 p.a.; roszczeń tych nie można dochodzić po upływie dwudziestu lat od śmierci tych osób.” Wizerunek jest chroniony częściowo przez przepisy art. 78 ust. 1 p.a., a w pozostałym zakresie przez art. 23 i 24 k.c. (w zakresie np. jego utrwalenia czy udostępnienia innego niż rozpowszechnienie). Dodać nalezy że ochrona wynikająca z art. 23 i 24 k.c. oraz art. 81 i 83 p.a. ma zgodnie z art. 24 § 3 k.c. charakter kumulatywny.
