Jak zapobiec przedawnieniu mojej sprawy?
By zapobiec przedawnieniu sprawy, należy skutecznie przerwać bieg terminu przedawnienia. Przerwanie biegu terminu przedawnienia dokonuje się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.
W praktyce w celu przerwania biegu przedawnienia, najczęściej składa się pozew albo wniosek o zawezwanie do próby ugodowej. Jednakże samo złożenie pozwu czy zawezwania do ugody automatycznie nie przesądza o skutecznym przerwaniu biegu przedawnienia.
Ważnym jest by czynność ta była mi.in.: podjęta przed właściwym organem i w przewidzianej prawem formie; przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia czy spełniała wymóg dokładnego opisania dochodzonego roszczenia.
Co do zasady, do przerwania biegu przedawnienia dochodzi jedynie w granicach żądania stanowiącego przedmiot procesu. Oznacza to, że przerwaniu ulega bieg przedawnienia zgłoszonego roszczenia w takim rozmiarze, jaki został zgłoszony w żądaniu. Przy częściowym dochodzeniu roszczenia, wniesienie pozwu nie przerwie biegu przedawnienia co do tej części roszczenia, która nie została nim nie objęta.
Na czym polega zawezwanie do próby ugodowej i jak wygląda posiedzenie pojednawcze?
Przed złożeniem pozwu, a zatem przed rozpoczęciem procesu można wezwać drugą stronę do zawarcia ugody. Postępowanie to zwane pojednawczym ma na celu w sposób ugodowy załatwienie sporu pomiędzy samymi stronami bez ingerencji sądu w postaci wyroku.
Jest to postępowanie mniej sformalizowane i krótsze aniżeli postępowanie zainicjowane pozwem. W postępowaniu pojednawczym nie prowadzi się postępowania dowodowego, stąd nie zgłasza się wniosków dowodowych. Postępowanie przeprowadzane jest na jawnym posiedzeniu sądu, niestanowiącym rozprawy. W razie niedojścia do kompromisu pomiędzy stronami lub odmowy zawarcia ugody przez bank, postępowanie to nie przekształca się w postępowanie rozpoznawcze. Natomiast ugoda zawarta w postępowaniu pojednawczym stanowi tytuł egzekucyjny, który następnie po zaopatrzeniu w klauzulę wykonalności będzie tytułem wykonawczym.
Postępowanie pojednawcze wszczyna się poprzez złożenie do sądu rejonowego pisemnego wniosku o zawezwanie do próby ugodowej. Wniosek musi spełniać wymogi przewidziane dla pism procesowych i zawierać zwięzłe oznaczenie sprawy. Koniecznym jest sprecyzowanie samego roszczenia, kwoty dochodzonego roszczenia, jak również jej wymagalności. Okoliczność ta jest bardzo ważna z uwagi na skutek w postaci przerwania biegu przedawnienia. Zawezwanie do ugody, w którym nie można ustalić wysokości roszczenia i jego wymagalności nie spełnia wymogów czynności powodującej przerwanie biegu przedawnienia.
Równie ważnym jest by w postępowaniu pojednawczym, sąd nie ustalił, że czynność w postaci złożenia wniosku o zawezwanie do próby do ugodowej przedsięwzięto bezpośrednio w innym celu niż w celu dochodzenia roszczenia. Chodzi o to, by sąd nie uznał, wniosku za czynność dokonaną w złej wierze, polegającą na tym, że wnioskodawca zdawał sobie sprawę z braku możliwości zawarcia ugody, a jedyną motywacją złożenia wniosku było przerwanie biegu przedawnienia.
Wniosek podlega opłacie sądowej w wysokości 200 zł.
Bank, jeżeli nie widzi możliwości zamiaru zawarcia ugody, nie musi stawić się na posiedzenie pojednawcze. Jednakże, wiążę się to później z tym, że sąd na żądanie wnioskodawcy, który wniesienie następnie w tej sprawie pozew, uwzględni koszty wywołane próbą ugodową w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Z postępowania pojednawczego sporządza się protokół. Jeżeli na posiedzenie ugodowe nie stawi się bez usprawiedliwienia chociażby jedna ze stron lub jej pełnomocnik, albo gdy ugoda nie zostanie zawarta na posiedzeniu, pojednanie uważa się za niedoszłe do skutku. Wówczas sąd stwierdza, że do ugody nie doszło.
