Błąd w sztuce lekarskiej tudzież błąd medyczny – w rzeczywistości określany jest przez ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jako zdarzenie medyczne.
Przepisy te stosuje się w przypadku zakażenia pacjenta biologicznym czynnikiem chorobotwórczym, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta albo śmierci pacjenta będącego następstwem niezgodnych z aktualną wiedzą medyczną:
1) diagnozy, jeżeli spowodowała ona niewłaściwe leczenie albo opóźniła właściwe leczenie, przyczyniając się do rozwoju choroby,
2) leczenia, w tym wykonania zabiegu operacyjnego,
3) zastosowania produktu leczniczego lub wyrobu medycznego
Wobec zaistnienia w/w okoliczności, zachodzi sposobność do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego do wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych właściwej ze względu na siedzibę szpitala.
Po rozpoznaniu sprawy i przeprowadzeniu stosownych wniosków dowodowych – komisja wyda orzeczenie w przedmiocie ustalenia (lub nieustalenia) zdarzenia medycznego w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia kompletnego wniosku.
Warto nadmienić, że wnioskujący (tj. pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy, bądź spadkobierca w sytuacji śmierci pacjenta) zobowiązany jest do wskazania oczekiwanej wysokości odszkodowania i zadośćuczynienia. Przepisy ustawy przewidują następujące granice przedmiotowego roszczenia, tj.:
1) w przypadku zakażenia, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia kwota obejmująca wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia nie może być wyższa niż 100 tys. zł,
2) w przypadku śmierci maksymalna kwota nie może przekraczać 300 tys. zł.
Odszkodowanie i/lub zadośćuczynienie wypłaca ubezpieczyciel podmiotu udzielającego świadczeń medycznych (np. szpitala). Po ustaleniu przez komisję, iż miało miejsce zdarzenie medyczne – ubezpieczyciel przedstawia proponowaną kwotę, którą zobowiązuje się wypłacić po zawarciu ugody wyczerpującej wszelkie roszczenia. Jeżeli uprawniona osoba nie wyraża zgody na oferowaną przez ubezpieczyciela kwotę, może w ciągu 7 dni odmówić przyjęcia przedstawionej przez ubezpieczyciela propozycji. Wówczas pozostaje droga sądowa, która może (ale nie musi) skutkować uzyskaniem większego świadczenia pieniężnego od ubezpieczyciela.